Geen gras

Eerste werk deze morgen: kijken op de website van AZ-Groeninge vanaf wanneer het secretariaat van de gastro-enterologie open is en dat is half acht. vijf minuten later heb ik een afspraak vast om nog deze voormiddag om elf uur bij de specialist te gaan. Hij kijkt met zijn echomachien naar mijn binnenwerk en ziet wat hij verwacht: de galkanaaltjes in de lever zijn sterk uitgezet en de galblaas zit bomvol met het groene goedje. In het ziekenhuis is het blijkbaar ook komkommertijd, want een kwartier later lig ik al onder de CT-scan om de zaak in detail te kunnen bekijken. De resultaten van deze fotoshoot komen blijkbaar in realtime op het computerscherm van de dokter, want tegen dat ik mijn kleren weer aan heb en we tot bij zijn kabinet gewandeld zijn, heeft hij ze al bekeken.
Gelukkig kan hij zo'n beelden beter interpreteren dan wij, want waar hij ons de tumor, de lever, de galkanaaltjes en het duodenum (twaalfvingerige darm) toont, zien wij alleen maar verschillende grijstinten. Het galkanaaltje wordt 'duidelijk' afgesloten door de massa van de tumor. Deze is op zich niet groter geworden en dat is eigenlijk het beste nieuws van de dag. We trekken zijn uitleg dus niet in twijfel en zitten met spanning te wachten op het verdict. Er moet een stent gestoken worden om het galkanaaltje terug open te krijgen en te houden, zodat de gal weer kan aflopen in de dunne darm. Dat gebeurt via de mond, door slokdarm en maag tot in het duodenum aan de ingang van het galkanaal. Hij legt het uit alsof je even de banden van je fiets moet oppompen, het klinkt dus allemaal niet zo erg. Ik moet er wel nog een nachtje voor in het ziekenhuis blijven, maar ik heb de laatste weken ervaring opgedaan met in verschillende bedden te slapen.
En wat ook heel belangrijk is: de dokter heeft geen bezwaar dat we nadien verder gaan. Hoor je dat, zuster Marie de la Miséricorde van de zusters Annonciaden in Saint-Doulchard? We komen terug! En we laten er geen gras over groeien: morgen naar de kliniek en hopelijk volgende week maandag alweer aan het stappen.

Een beetje verduidelijking ... 't zijn toch rappe kadés, die dokters