Over deze blog

Een blog krijgt telkens het recentste bericht bovenaan. Als je dus van het begin af aan wil lezen moet je met het onderste bericht op pagina 1 beginnen. Er staan in deze blog telkens tien berichten per pagina.

donderdag 8 augustus 2013

Recovery

Ja, hallo zeg... ik dacht: "Eventjes een pitstop en dan weer vooruit met de geit!". Maar dat was toch wel heel kort door de bocht. Gisteren was zo een dag waarin de minuten zich langzaam aaneen rijgen tot uren. Ik ben de hele dag op zoek geweest naar een houding die me zo weinig mogelijk pijn bezorgt en heb aan deze zoektocht uiteindelijk verzaakt in de zetel, in slaap gevallen, meer van uitputting dan wat anders, want in het ziekenhuis had ik ook alle uren van de nacht op de klok zien passeren. Maar de rust was verkwikkend en deze morgen was de pijn zover verdwenen dat ik zelf al mee kon op boodschappen. Eventjes de verzekering regelen - zouden ze het ticket terug naar Bourges ook terugbetalen??? Voedsel in de maag veroorzaakt contracties en contracties veroorzaken pijn. Dat is de les die me met mijn middagmaal in de mond gelepeld werd. De oplossing ligt dus voor de hand: niet meer eten. Ook al geen afdoende oplossing, want ik wil graag nog een paar wandelingetjes maken, de komende weken en maanden. Dus: zo licht mogelijk eten en hopen dat die maag er niet al te veel werk mee heeft en de pijn maar eventjes proberen te verbijten. We mikken nog altijd op zondag om te vertrekken. Patrick en Ann gaan die dag 'toevallig' fietsen in Bourges en omstreken voor een paar dagen. En ze hebben nog juist plaats voor twee rugzakken en twee arme pelgrims, is dat niet schitterend? Wij zijn toch wel met ons g*t in de boter gevallen, met zo'n mensen rondom ons. En bedankt, nogmaals, aan alle lieve mensen die ons mails, sms-jes, blogreacties, kaartjes, bezoekjes of telefoontjes stuurden/brachten/gaven. Het doet me pijn dat ik niet alles persoonlijk kan beantwoorden, maar dat is een positieve pijn. Laat maar komen, dus!
Wie kijkt naar de reacties op vorig artikeltje ziet ook en reactie van ene Mrs. Mengelmoes. Een dame die we niet kennen maar die ongelooflijk de nagel op de kop slaat met het citaat uit de eerste brief aan de Korintiers, hoofdstuk 13, vers 13. Samen met het vers dat ik al vernoemde op 22 juli, gaf ik het mee aan de leerlingen van de eerstes in wiens klas ik mocht getuigen. Ik vroeg hen om er hun levensmotto van te maken.
Bedankt, Rose, om het te vernoemen. Wie je ook bent, je bent een schitterend mens! En nu we toch even de pauzeknop indrukken en beschikking hebben over een échte computer, wil ik graag ook even wat sfeer meegeven door een paar filmpjes toe te voegen. De échte ervaring is beter, maar je proeft toch eventjes van ver.

Ergens tussen Chablis en Cravant tussen de uitgestrekte korenvelden van Bourgondië

De groep scouts met wie we op de morgen 30 juli mochten opstappen

Geen opmerkingen: