Een recept om elke dag nieuwe vrienden te maken.

Al hebben we niet altijd te kiezen, soms lijken we ons toch graag in te beelden dat dit wel zo is. Mochten we bijvoorbeeld kunnen kiezen tussen een lastige, maar mooie weg en een makkelijke, maar saaie, dan zou ik meteen voor het eerste kiezen. Een bedenking die vandaag bij me opkwam, niet geheel toevallig uiteraard, want sedert gisteren is er duidelijk een verandering opgetreden in het parcours. Ten goede. Lastig, maar o zo mooi, dat merk je wel opnieuw aan de foto's. Toch neem ik me voor om er niet meer dan vier per keer te posten, anders duurt het echt te lang.
We zijn een half uurtje geleden aangekomen in het dorpje Crozant, ooit een machtig militair bolwerk. Dat ooit slaat op de Middeleeuwen, toen er een burcht stond die zich wel een kilometer lang uitstrekte. Nu blijven daar alleen ruïnes van over en die gaan we straks nog bezoeken. Eerst wasje en blogje.
We maakten gisteren en deze morgen ook kennis met drie Franse tochtgenoten, twee dames en een heer, die al een stuk samen optrokken, maar elkaar niet kenden vooraf. Deze avond zijn we opnieuw samen in deze gîte te Crozant. We maken ongetwijfeld straks verder kennis, verhalen uitwisselen... Misschien voelen
we wel weer de drempel, de drempel van het kankerverhaal. Als de gemoedelijkheid een zeker punt bereikt, dan laat ik wat los alsof ik een stap in het ijle doe.
Op dit eigenste moment komt nog een collega-pelgrim binnen, een Duitser. Nooit tevoren ontmoet, maar hij moet noodgedwongen het derde bed in ons deel van de gîte innemen, het laatste. Ik heb een kort gesprekje en hoor dat hij op terugweg is, hij startte in februari uit Duitsland, was op 11 juni in Compostella en keert nu dus terug. Ik merk op dat hij dus nooit 2 maal dezelfde pelgrims ontmoet, waarop hij zegt "Jeden Tag neue Freunde" of iets in die zin.
Vandaag ook even gebeld met de huisdokter op het thuisfront. Hij gaf mij, na overleg met de specialist, de naam van een geneesmiddel, dat de nachtelijke pijn zou moeten milderen. Volgens de specialist is die pijn veel eerder het gevolg van de stent die wat tegenwringt, dan van wat dan ook dat met de tumor te maken zou hebben. Weer een beetje gerustgesteld dus.

In de vroege morgen valt de mist over de Creusevallei.

Kan het nog pittoresker... ? Gargilesse.

Niet echt ideaal, die stapstenen, als je kruier bent.

De restanten van een machtig Middeleeuws bolwerk.