Toch nog

Misschien zal Carlos het zich nog herinneren, het grapje van Chay. Het gaat als volgt: vier mensen waren aan het rijden met een nieuwe auto, elk specialist in hun vakgebied: een ingenieur mechanica , een chemicus, een bankdirecteur en een informaticus. Plots ging het van sputter sputter  sputter en de auto viel stil. De ingenieur mechanica stapte uit en keek onder de motorkap, maar vond niets. De chemicus, die dacht dat het met de brandstof te maken zou hebben, rook even aandachtig in de brandstoftank, maar kon geen euvel vinden. De bankdirecteur, die overtuigd was geraakt dat de nieuwe auto nog niet was betaald en met een antidiefstalsysteem was uitgerust, hoefde niet eens uit te stappen. Hij won de nodige informatie in met zijn tablet en kon verzekeren dat dit ook de oorzaak niet was. Toen zei de informaticus: "Stap eens allemaal uit." Toen dat gebeurd was, vroeg hij om allemaal weer in te stappen. En prompt kon hij de auto opnieuw laten starten!
't Is maar om te zeggen: ik heb de tablet terug op fabrieksinstellingen gezet en het euvel is verholpen. Voor wie nu uit de lucht valt: kijk even naar het vorig berichtje...
Ik zou vandaag vertellen over de boost die ik van Amber kreeg. Amber is een oud-leerlinge, ze stuurde me gisteren zo'n mooi berichtje dat ik me meteen een stuk verder gedragen wist. Ik ben sinds deze morgen overigens helemaal super! De nacht verliep vlekkeloos, diepe slaap, geen pijn, degelijk bed. De 32 kilometer van vandaag lijken wel super kort, ondanks de ongekende hoogten die we onder de voet gelopen hebben: 514 meter! En zeggen dat we tot voor vandaag niet eens 400 meter hoog waren.
We zijn wat afgeweken van het eigenlijke Compostella-pad. Dit omdat we op deze manier toch een dag kunnen winnen. Ik denk niet dat iemand het ons zal aanwrijven dat we eventjes de kortere weg kiezen. De weg was desalniettemin schitterend, maar we hebben twee dagen geen tochtgenoten. Benieuwd wie we morgen zullen ontmoeten!
Zo, "Il n'y a que des solutions, donc!": allemaal uitstappen en opnieuw instappen....

Kort na elkaar vonden we deze morgen eerst een marmot en daarna deze das. Dood langs de weg...

Je hebt oog voor klein en groot... Dit mysterieuze monolithische zwembad heet 'Pierre belle', staat langs de weg en is zonder uitleg.

Ik ken iemand die hierbij toch wel een klein beetje zal watertanden. Of niet, JL?

Een hoogterecord. We moeten de Pyreneeën  zien te halen om dit nog te kunnen verbeteren .