Over deze blog

Een blog krijgt telkens het recentste bericht bovenaan. Als je dus van het begin af aan wil lezen moet je met het onderste bericht op pagina 1 beginnen. Er staan in deze blog telkens tien berichten per pagina.

vrijdag 14 november 2014

Slecht nieuws uit Limburg

De tijd is beperkt ... Niet omdat ik het superdruk heb, maar omdat de chemo die ik deze week in gepompt kreeg, mij opnieuw lichtgevoelig maakt. Net zoals na de allereerste reeks van drie dagen (nu heb ik de vijftiende reeks van drie chemodagen gehad). Toen ook kreeg ik hoofdpijn door het licht. De drie dagen -dit keer waren het er vier- in een ziekenhuiskamer met witte muren, dunne witte gordijnen én met stralende zon, hebben me geen deugd gedaan.
Maar je hoort me niet klagen, want tot nu toe was ik nog maar een halve dag slaperig. Alleen, het computerscherm is niet mijn beste vriend op dagen van overgevoeligheid voor licht. Vandaar dat de tijd beperkt is.
De vierde dag waarover ik het had, was gisteren, donderdag. Maandag kreeg ik immers te horen van dokter Vergauwe dat er iets schortte aan de afvoer van de gal. Dat kon hij merken aan mijn bloedwaarden. Het was geen verassing voor mij, want mijn water kleurde al opmerkelijk geel in de pot. "Dat moeten we donderdag dan maar oplossen", was de boodschap. Hij zou het stent-buisje in mijn galkanaal even goed onder handen nemen. Allez, figuurlijk dan toch. Uiteindelijk is het buisje vervangen geweest. Dat wist Hannes mij te vertellen, assistent van dokter Vergauwe. "Ik heb het zelf vervangen", klonk het, niet vrij van enige fierheid. Maar hij mag er fier op zijn. Het laatste half jaar draait hij mee met de gastro-enteroloog en hij doet dat schitterend.
Wat niet schitterend is, is het volgende bericht, dat ik vorige week op Facebook te lezen kreeg: "Beste lotgenoten, ik heb gisteren slecht nieuws gekregen : na 2 jaar vechten tegen NET 3 , heb ik de strijd verloren, de tumor blijft groeien en er zijn massa's bijkomende uitzaaiingen over gans het lichaam. de chemo doet zijn werk niet meer, en mijn lichaam is "kapot", daarom hebben wij in onderling overleg met de oncoloog beslist om alle behandelingen te stoppen (behalve pijnmedicatie) en verder te wachten op ...
Blijf allen vechten tegen NET en voor de herkenbaarheid van NET-MEN.
Het ga jullie allen goed." Het bericht is van de hand van Jan Van Manshoven, voor zover ik weet de enige Vlaming met dezelfde aandoening als ikzelf: NET3. Zijn diagnose kwam een half jaar voor die van mij, in juli 2012. Deze zomer hebben we hem en zijn vrouw een bezoekje gebracht (Ik verwijs naar 31 juli, 'Leeg'). Hij heeft als kleine zelfstandige een bedrijfje opgezet dat hulptoestellen maakt voor mensen met een of andere beperking en toen dat niet meer ging door zijn ziekte, ijverde hij voor de verbreding van de kennis van onze ziekte in de medische wereld, want hoe vlugger gediagnosticeerd, hoe adequater de behandeling. Hij heeft zijn leven lang aan sport gedaan, eet van zelf verbouwde groenten, en heeft vertrouwen in gebed en geloof. Enkele maanden terug ging hij nog op bedevaart naar Italië, naar Pater Pio. Jan, je draagt mijn bewondering en sympathie weg. Het ga je goed!
Ik ben enkele dagen van mijn melk geweest door dit bericht en ik wou dat ik Jan nog kon bezoeken, maar weet niet of me dat nog lukt. Zonhoven is wat ver en ergens uitslapen zit er voorlopig niet in vanwege de dagelijkse sondevoeding....

Een getuigenis van Jans bedevaart in de Kerk en Leven van Zonhoven

3 opmerkingen:

krantenhuisje zei

Hei,

Jullie optimisme en moed is de drijfveer om steeds toekomstgericht positief verder te kijken.
Het ga jullie goed en ja, nog vele aangename momenten staan op jullie te wachten.
Liefs.
Carine en J.L.

lucia en mart, onze wandelingen zei

Pieter, wat een doorzetter ben je, en dat houdt je denk ik ook zo goed op de been. Optimisme is het sleutelwoord. Veel respect voor jou en ook voor Mieke!

Lieve groeten!
Mart en Lucia

Unknown zei

Onze gedachten zijn via jou/ via jullie bij Jan.. we branden een extra kaarsje.