Over deze blog

Een blog krijgt telkens het recentste bericht bovenaan. Als je dus van het begin af aan wil lezen moet je met het onderste bericht op pagina 1 beginnen. Er staan in deze blog telkens tien berichten per pagina.

maandag 5 mei 2014

Nefroprotectie en tomatenplanten

Ik heb me zopas geïnstalleerd met de laptop op mijn schoot, waar dient een laptop anders voor, nietwaar (lap = Engels voor schoot). Ik zit op een bed en zit hier voor een tijdje vast in kamer 1202 van het ziekenhuis. Ik heb het nagelaten om na mijn laatste chemo nog een blogbericht te schrijven, waardoor het niet echt geweten is dat ik hier vandaag terug moet zijn voor een CT-scan. De contrastvloeistof die daarbij gebruikt wordt is echter een nachtmerrie voor mijn nieren. En die hebben net een zware tijd gehad door de opeenvolgende chemo's. Reden genoeg voor de dokter om een behandeling nefroprotectie te organiseren. Dat is dus nierbescherming. Hierdoor moet ik één uur voor en zes uur na de CT een infuus krijgen met dat stofke. Deze mooie zonnige maandag zal ik dus binnenskamers doorbrengen. Een geluk dat ik er vanmorgen vroeg bij was en al tijd gevonden heb om mijn tomatenplanten een plaatsje in de moestuin te geven.
Vandaag wordt ook een beetje de dag waarop we zekerheid moeten krijgen over ons bezoekje aan de andere kant van de planeet. Gisteren hebben we Chay gezien op het communiefeest van zijn zoon. Alles wordt in gereedheid gebracht om de twee laatste weken van juni even naar Cambodja over te steken. Alleen is de exacte datum nog wat onzeker. Hangt af van een eventuele belangrijke meeting die hij op 16 juni nog kan hebben. Je moet blijkbaar met onzekerheden kunnen leven als je in de diplomatie zit. Nu ja, erg verwonderlijk lijkt me dat wel niet. Als er vandaag definitief groen licht komt van de dokter kan niets ons nog tegenhouden. Tenzij een vliegtuigkaping natuurlijk. Of een aanval van de Russen. Of een meteoorinslag.... maar daar houden we liever geen rekening mee.
Ik wacht nu nog even om dit online te plaatsen tot de CT-scan en de bespreking ervan achter de rug zijn.
...
Ik ben intussen een vijftal uurtjes ouder geworden. De baxter loopt traagjes leeg in mijn poortader en daarpas is dokter Vergauwe langs geweest. Met vooral goed nieuws en ook een beetje minder goed. Het goede nieuws is dat alles wat betreft de tumor gereageerd heeft zoals dat de bedoeling was. Het tumorweefsel in niet in omvang toegenomen. Ook niet afgenomen, maar dat had men ook niet verwacht, omdat dit een type tumor is dat normaliter niet krimpt na een chemotherapie. Het weefsel wordt wel inactief en verandert in een soort littekenweefsel. De chemo wordt nu voor een aantal maanden stil gelegd en binnen drie maanden volgt een nieuwe CT-scan. Ik moet wel binnen een viertal weken nog eens op consultatie, dat is dan vlak voor het vertrek naar Cambodja. Dat laatste is al ingecalculeerd en zal dus mogen doorgaan. Jipieeeeeeeeeee!!!
Mijn nieren echter blijken wel en reden tot bezorgdheid te zijn. Ze hebben het blijkbaar heel zwaar te verduren gehad met de chemotherapie. In die mate dat men verder geen cisplatine meer zal geven. Dat is het beetje minder goede nieuws. Ik was eigenlijk ook van zin om eens te polsen naar de haalbaarheid om mijn werk in september weer op te nemen, maar daar ben ik niet toe gekomen. Dat leek ook een beetje moeilijk. Je moet je voorstellen dat de dokter in de ziekenhuiskamer binnenkomt met een gevolg van twee assistenten en twee verpleegsters. Dan kan je natuurlijk niet rustig één en ander bespreken. Maar aangezien ik begin juni nog eventjes langs moet gaan, zal ik de vraag maar tot dan opsparen.
Tot die tijd wordt het vooral bezig zijn met bouwplannen en elektriciteitsleidingen, denk ik. En wat de blog betreft, vermoed ik dat het onderwerp van deze blog voor een tijdje zal verschuiven van Compostella en NET-kanker naar Cambodja. Kwestie van wat variatie te brengen, nietwaar? Talk to you soon. Nu eerst naar huis om de tomatenplantjes water te geven!
Een selfie vanuit het ziekenhuis. Hip, hé?

3 opmerkingen:

pauwels.hanssens zei

Dag Pieter en Mieke

Fantastisch nieuws!!!!!
Dit moet iedereen een enorme boost geven. Nu duimen dat je nieren zich terug herstellen.
Vele groetjes

Luc, Kristien en Ruben

Anoniem zei

Ge ziet er goed uit nonkel Pieter :-)
Leuk dat jullie groen licht kregen voor Cambodja
kan al niet wachten om verhalen te horen en vooral foto's te zien als jullie terug zijn!
En niet blijven plakken é willen jullie erbij in juli :-p
Verzorg je maar goed

knuffel

miek en snir

Anoniem zei

Pieter en Mieke,

jullie blog las ik een hele tijd niet, en daardoor is de verassing dat jullie nr Cambodja 'kunnen gaan!' des te groter!?! Reuze!!! Gisteren zag ik dat Mieke en mama in de mis waren, maar ze waren vlug ribbedebie en ik kon geen babbeltje slaan en gelukkige Moederdag wensen. Bij deze...
En verder dapper voortdoen, ogenblik per ogenblik. Geniet verder van het mooie! zr Rosa