Eerste schooldag

In Frankrijk is de eerste schooldag pas morgen, ik weet niet welke goede of slechte reden daar achter schuilt, maar zo is het nu eenmaal. Maar mijn gedachten gingen niet uit naar de eerste Franse schooldag deze morgen. Ik moet ongeveer om de 10 minuten op de klok gekeken hebben en daarbij hebben gedacht: "Nu zijn de leerlingen aan het binnenkomen door de schoolpoort", "Nu zitten ze in de kapel", "Nu worden de klassen gevormd", "Zouden de graadcoördinatoren eraan gedacht hebben om de groeten te doen van mij?".  Het is me toch een stukje moeilijker dan ik het  mij had voorgesteld. Je zou denken dat vakantie toch een stuk aantrekkelijker  is dan naar het werk moeten, maar vandaag ondervind ik dat een serieus deel van mijn hart in Don Bosco ligt!
Nu, de keuze is lang geleden gemaakt en wat we vandaag mochten zien en meemaken was ook niet mis. Gisterenavond al kregen we een exclusieve rondleiding in de abdijkerk van Saint-Ferme. Mooi, maar oud. En oud betekent hier verouderd en niet voldoende onderhouden... zoals tientallen andere kerken die we al te zien kregen.
De nacht is verkwikkend en onze gastheren staan om half acht paraat met een lekker ontbijt. Het is een koppel uit Bretagne dat hier twee weken pelgrims komt verwelkomen. Verwennen eigenlijk, want dat doen ze met ons. We genieten ervan en nemen om acht uur hartelijk afscheid. Negentien kilometer te gaan en we hebben er zin in. De voeten voelen weer goed aan, het landschap is mooi, lieftallig en bij momenten subliem. We zien hoe de pruimenboeren hun oogst verzamelen: fascinerend. We zien eveneens het kleinste gemeentehuisje tot nu toe: charmant. En last but not least, we zien op de GPS hoe de E in een W verandert, waarbij de E voor East staat en de W voor West. Met andere woorden: we zijn over de nulmeridiaan gelopen van het oostelijk naar het westelijk halfrond. Als leerkracht aardrijkskunde doet het je wat hoor!
Al om half twee bellen we aan bij onze chambre d'hôtes voor vannacht. Een uur later trekken we het stadje La Réole in op zoek naar wat bezienswaardigheden en een winkeltje om proviand in te slaan. Dat laatste niet te vinden, stel je voor, een stad toch ter grootte van Wevelgem of zo en enkel een Intermarché op 2 km buiten de stad. We zullen moeten improviseren. We vinden wel een paar mooie plekjes in het stadje en in de kerk staat zowaar een standbeeld van Jan Bosco. Juist op deze eerste schooldag! Alweer een emo-momentje voor deze stoere stapper...
En -o ja, voor een geheimzinnig lezer- normaal gezien zijn we volgende week dinsdag, of de dag erop in Sauveterre de Béarn!

Dit moet toch echt wel één van de kleinste mairietjes zijn van het land, denken we zo...

Vanavond kunnen we een partijtje biljart spelen ... als we niet te moe zijn. Deze chambres d'hôtes heeft een heuse biljartkamer!

Voor de annalen van dit avontuur: we stappen over de (zelf getekende) nulmeridiaan.

Op de foto met lichtend voorbeeld en grote roerganger Jan Bosco.