In veel opzichten is deze dag anders dan de andere. Zo zijn we bijvoorbeeld al een drietal uur in onze aankomstplaats geland, maar hebben nog steeds niet gedoucht. Of hebben we buiten op het terras van een restaurant gegeten en hebben we het er koud gehad. Of nog: ik heb in de loop van de dag mijn lange broekspijpen aangeritst in plaats van afgeritst. Helemaal anders was natuurlijk dat we op vele plaatsen van de wandeling een spectaculair zicht hadden op de Pyreneeën. Het begint al tijdens het ontbijt, als Marie-Béatrice aankondigt dat de bergen goed te zien zijn. En effectief : we krijgen een zicht op de bergketen die een vijtigtal kilometer verder op ons ligt te wachten.
De nacht heeft alle wolken weggeduwd en de zon schijnt opnieuw. We hebben er zin in, immers, wat nog helemaal anders was dan de voorbije dagen is dat ik een lange, diepe en pijnloze nachtrust heb gehad. Misschien heb ik de oplossing wel gevonden: zoveel mogelijk eten overdag en 's avonds een soepje en een yoghurtje en daarmee uit. Vanavond tweede poging.
De etappe is kort vandaag, niet eens twintig kilometer. We hebben dus de tijd en nemen die ook. Dat doen onze Franse
gezelschapsdames Marie-Béatrice en Huguette ook. Het verwondert ons dus niet als we in het Office du Tourisme aankomen, dat ze daar ook zijn om toegang te krijgen tot het Hotel de la Lune, waar we de nacht dus weer samen zullen doorbrengen. Dat Hotel de la Lune is gelegen in een historisch pand, dat de stad Orthez ter beschikking stelt voor de pelgrims. Morgen wordt in twee opzichten spannend: we gaan een route volgen zonder gps, een route die hier in het Hotel de la Lune wordt voorgesteld tot in Sauveterre de Béarn. Eens we daar zijn gaan we dan op zoek naar een 'schat' die een geheimzinnigaard voor ons heeft laten afleveren op de camping aldaar (zie de reactie bij het stukje van vorige zondag 'Vertrouwen en Liefde').
|
Pelgrims worden op sommige plaatsen toch wel in de watten gelegd! |
|
De ganse dag speelt de bergketen decor voor de magistrale uitzichten die we krijgen. |
|
Het lijkt er soms op alsof de verschillende steden/dorpen elkaar de loef willen afsteken met hun gîtes. Maar daar malen wij niet om! |
|
Toch wel iets speciaals, om te verblijven in een historisch pand. |
4 opmerkingen:
Dag Mieke en Pieter,
Super dat jullie nu heel dicht bij de Pyreneen zijn! Bijna helemaal Frankrijk doorkruist, dus al over de helft... Dat moet toch wel een enorme boost geven! Schitterend van jullie!
Spijtig van het mindere weer, kleine troost: vandaag in de Zwitserse Alpen zaten we tussen de sneeuw, mist en zonnestralen, op 2400 meter, pittig koud bij 0 graden...
We wensen jullie het allerbeste en denken zeker aan jullie!
PS: zondag passeren we opnieuw Troyes... :)
Vele groetjes uit de Franse alpen,
Isabelle en Liesel
Hey,
Gewoon even meegeven dat we even curieus zijn naar dat geheim pakketje, die je zult ontvangen, als jullie.
Het gaat jullie (relatief)goed zo te lezen en wij duimen verder dat jullie over de bergen raken hé..
Groetjes van (schoon)broerke klein en zijn Ieperse.
Kus en knuffel,
Rik en Ann
En wij zijn ook al even curieus :-)
Nog heel veel courage en succes!
Hier ist zonneke ondertussen al goed aan het plaatsmaken voor de regen...
Groetjes,
Riet & Tom
Hey nonkel Pieter en tanjte Mieke ik reageer stukje per stukje want ben aan het bijlezen. Mijn adaptor is stuk ( ben ik blij mee zit ik minder op pc en meer met de neus in de boeken ) maar daardoor lees ik minder snel de reis blog! Man man de foto's zijn toch altijd zeer mooi hé jullie zien er goed en vooral gelukkig uit! We hopen dat de pijn mag minderen of helemaal verdwijnen ( beste e ) Kusssss miek en snir
Een reactie posten