We hadden afgesproken om vandaag niet te veel te stappen om onze voeten de nodige rust te kunnen geven. We nemen dus heel plichtsbewust de bus om het stadscentrum binnen te trekken, want dat is toch op zo'n 2 kilometer van het hotel. Gewapend met een plattegrond van dat centrum trekken we van de ene bezienswaardigheid naar de andere: de vestingmuren met een helemaal intacte citadel, de stierenvechtersarena, de kerken, standbeelden, parken, pleinen en vooral de Estafeta: het parcours van de jaarlijkse stierenloop waar je ook de figuur van Hemingway steeds opnieuw ontmoet.
In twee van de drie kerken waar we even binnenlopen, zijn misvierigen aan de gang. We blijven kort even meebidden - in het Spaans is het wat moeilijker om volgen - en in de kerk van San Nicolas gaan we naar de communie. In de kerk van San Fermin kunnen we niet eens binnen, maar we horen dat ook daar een misviering bezig is. Nogal intensief, voor een doordeweekse woensdagvoormiddag, vinden we. De kerk van San Lorenzo en ook deze van San Saturnino, die we gisteren al bezochten, hebben een allervreemdst grondplan: er zijn twee gelijkwaardige vleugels in L-vorm met elk vooraan een altaar. Het is alsof er twee missen tegelijk kunnen doorgaan...
Verder ontmoeten we een pak pelgrims, die we allemaal een '
Buen Camino' wensen en van wie we morgen misschien het pad zullen kruisen.We voelen ons een beetje naakt zonder rugzak en vooral zonder onze schelp, die onze ware identiteit, de reden van onze aanwezigheid, alsook ons eerder haveloos voorkomen verduidelijkt. De toeristische rondgang, de zoektocht naar een adequaat middagmaal en naar wat ravitaillement zorgen er uiteindelijk voor dat we toch meer kilometers in de benen hebben dan we onszelf hadden voorgenomen. Een stop in het
Officio del Turismo met een Skype-sessie met Jolien en Miekes ouders maken de dag helemaal goed. Straks nog even naar de wasserij om de hoek, waar we alle spullen die we vandaag niet aan het lijf hebben, gisteren binnenbrachten, met nog een ommetje langs het Yamaguchi-park hier vlakbij. De wandeling naar het hospitaal zal niet meer nodig zijn, want de port-a-cath is gisteren direct en met succes gespoeld. We zijn weer helemaal klaar voor een dag of tien stappen door Spanje. Tot in Burgos dit keer, waar we Toon, Katrien en hun kids hopen te ontmoeten. We kijken ernaar uit!
|
Het opschrift 'Euskal herria' is overal te zien. Herria betekent 'vrij'; Euskal is 'Baskenland' |
|
Een nieuwe ontmoeting ... Pintje drinken met Ernest Hemingway? |
|
Overal langs de Estafeta vind je deze haast belachelijke souvenirswinkeltjes, we laten ze links liggen. |
|
Eventjes verpozen/poseren in het Yamaguchi-park |
2 opmerkingen:
Hey Pieter en Mieke!
Super om te zien dat jullie al in Spanje zitten (alé, wandelen)! Ongelooflijk en toch waar :) Ik blijf elke dag jullie blog lezen met veel bewondering. Alles is heel mooi geschreven, de foto's zijn prachtig en het avontuur waarschijnlijk nog veel prachtiger! Blijf ervan genieten!
Groetjes,
Julie
hei,zo leuk zeg,op Skype met vake en moeke...daar hoor ik zeker nog meer over als ik hen zaterdag zie voor de koffie bij riet!hoop dat jullie rustdag deugd deed..de groetjes aan hemingway en veel courage voor de verdere camino!
Een reactie posten