Santiago door beginners: Kippen in de kathedraal

Een gezin, vader moeder en zoon, zijn op weg naar Santiago. Ze houden halt in deze stad en logeren in een herberg, alwaar de dochter des huizes verliefd wordt op de zoon, maar ze wordt afgewezen. Uit wraak daarvoor verstopt ze een zilveren beker in de bagage van de jongen en de dag nadien wordt de 'diefstal' uiteraard vastgesteld. Men vindt de beker bij de jongen en hij wordt ter dood veroordeeld en opgehangen. In diepe rouw willen de ouders hun kind gaan groeten op de plaats des onheils en merken dat hun opgehangen zoon nog in leven is. Hij zegt hun dat het Santo Domingo is die hem in leven houdt. Ze spoeden zich naar de plaatselijke gezaghebber en vertellen wat ze hebben gezien. De man antwoordt dat hun zoon al net zo levend is als de gebraden kip en haan die op zijn bord liggen, klaar om verorberd te worden. Waarop de kip en de haan prompt weer veren krijgen en vrolijk beginnen rond te huppelen... Tot op heden is er in de kathedraal een hok met een levende haan en een levende kip.
Een mooie legende op de Camino. Het mirakel wordt toegeschreven aan Santo Domingo - de heilige Dominiek. Dat is een kluizenaar, die in de elfde eeuw, toen de Camino al enkele eeuwen 'in de mode' was, een brug over de rivier Oja bouwde om de weg naar Santiago voor de pelgrims te verbeteren. Naderhand bouwde hij ook nog een rustplaats en ontstond er op die plaats een dorp, dat later stad werd en nu bekend is als Santo Domingo de la Calzada. Dat is ook de plaats van waaruit dit blogbericht vanuit mijn hersenkronkels de wijde wereld in gaat. We zijn gelogeerd in een gebouw dat 'Casa del Santo' (Huis van de heilige) heet en waar men echt alles in het werk stelt om het de pelgrim naar de zin te maken. Wifi is niet eens het leukste in deze context, er staan rijen luxezetels (ik kan de tijd niet zeggen dat we nog in een echte zetel zaten), er is zelfs een toestel dat je voeten kan masserenl. En heel vriendelijke mensen. Santo Domingo mag fier zijn op zijn stad.
Hopelijk is de nacht even comfortabel, want we hebben wel wat problemen om aan voldoende slaap te geraken. Vorige nacht hadden we omwille van die reden een kamer van twee gevraagd en daar weeral iets meer voor betaald, maar nu was er zo'n ouwerwetse, met glas ingelegde, weliswaar mooie, maar totaal inefficiënte deur. Telkens iemand 's nachts door de gang naar het toilet ging, hoorden we dat niet alleen, maar werden we in de schijnwerpers gezet door het licht dat automatisch in de gang aanfloept. Niet echt slaapbevorderend. Bovendien was er een groep Spanjaarden die het nodig vond om rond vijf uur op te staan en niet echt zijn best deed om in stilte te vertrekken. Ergernis komt ook voor op de Camino!
Verder valt niet zoveel te zeggen over de etappe van vandaag. Ze was langzaam stijgend en ging over van Rioja wijngaarden in uitgestrekte tarwevelden naar het einde toe. Daartussen een immens golfterrein midden een soort moderne spookstad. We vermoeden dat het een goed voorbeeld is van de vastgoedbubbel in Spanje. Mooie woongelegenheden, maar meer dan de helft staat leeg en te koop.