Het is intussen bijna twee weken geleden dat ik nog in een auto zat. Hoe zou het voelen na drie maanden? Hopelijk kunnen we dit ook nog ooit eens vertellen. De rit ging van de gemeentelijke camping in Sézanne naar de E.Leclercq in datzelfde Sézanne. Samen met Nele eventjes wat voorraad gaan halen voor morgen. We slapen op vernoemde camping als gasten bij Bart en Nele.
Na de barbecue-op-zijn-Frans bij Didier en Marie in Champaubert en een heerlijk verkwikkende nacht in hun mooie chambres d'hôtes ('La Vallée heureuse'), gaan we rond 8 uur op stap en hebben een kleine 4 kilometer verder afspraak met Bart, Nele en hun drie kornuiten. Ze stappen vandaag mee, 20 kilometer terug tot op de camping. Eerlijk gezegd hield ik mijn hart een beetje vast vanwege de ervaring van gisteren, maar de tocht ging zelfs een stuk vlotter dan gisteren. Chapeau voor Dythe, Michiel en Lowiek!
We worden in de watten gelegd dat het niet meer mooi is, maar als pelgrim moet je leren gastvrijheid in dank aanvaarden, naar het schijnt. Mijn leerproces is nog niet helemaal af. Ander noemenswaardig feit is dat we vandaag een ander Compostella-pelgrim ontmoetten, een eerste maal alleen en enkele kilometer verder in het gezelschap van twee Franse pelgrims uit Saint-Omer.
En nu genieten van de aangeboden thee, de fruitsla en straks van een tentnachtje op volwassen luchtmatrassen.
 |
| Ons stempelboekje met de twee eerste pagina's gevuld. |
 |
| Onze gasten en gastheren voor de dag: bovenste rij vlnr Dythe, Lowiek, Bart, Nele en Michiel. Onderste rij: Jutta |
 |
| Een ontmoeting met collega-pelgrims ... het wordt stukje bij beetje meer pelgrimstocht. |
 |
| Een eenzame klaproos in het asfalt... het mooie zit hem soms in de details. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten