Ik zit in een hotelkamer in het plaatsje Dornecy met een katoenen T-shirt. Dornecy ligt niet op de Compostella-pelgrimsroute en het is vier weken geleden dat ik nog een katoenen T-shirt droeg. Dat zijn geen feiten die wijzen op een vervroegde stopzetting van onze tocht, maar gewoon het gevolg van het bezoek waarmee Saskia en Christof ons vergasten. Afgesproken dit keer weliswaar. Ze hebben ons opgepikt in Tannay, de stopplaats van deze etappe, en naar een hotel gebracht 10 km verder. Daar lagen onze 'normale' kleren op het bed klaar. Mieke loopt nu rond in een rok, ongewoon zicht.
Toch dacht ik deze nacht dat een vervroegde stopzetting van onze tocht er zat aan te komen. Daar heeft het ongemak ter hoogte van mijn buik alles mee te maken. Ik was moe genoeg om bijna direct in slaap te vallen, maar na een dik uur was ik weeral wakker en heb uren liggen woelen. Ongedefiniëerde buikpijn, maar een mens met kanker in de buik begint dan natuurlijk te piekeren.
Gelukkig is de tocht vandaag niet echt lang (19 km) en hebben we weer menselijke temperaturen. De eerste helft van de tocht loopt bovendien door een schaduwrijk bos. Weliswaar met soms nogal modderige paadjes, maar dat hoort er ook bij. Eenmaal uit het bos lopen we door het dorpje Maison-Dieu (Als God in Frankrijk is, dan moet dat hier zijn), trekken over een heuvel en komen in de vallei van een nog jonge Yonne. Daar loopt ook het Canal Nivernais, dat we volgen tot de eindbestemming in Tannay. Als daar blijkt dat ik mijn zweethanddoekje verloren ben loopt Mieke nog de laatste twee kilometer over en weer om het zoeken, maar zonder succes. We wachten in de koelte van de kerk op Saskia en Christof, maar zitten daar geen vijf minuten vooraleer ze er verschijnen.
Op het programma nog vandaag: nieuwsje uitwisselen, skypen met Heidi, Tomas en Louise, nieuwsjes uitwisselen, lekker eten, nieuwsjes uitwisselen en nieuwsjes uitwisselen. Daarna ook slapen, veel slapen liefst!
 |
| Adieu Vézelay! We slaan af naar het westen op de via Lemovicensis (voie de Limoges) |
 |
| De storm van gisteren heeft ook hier zijn sporen nagelaten. |
 |
| Een wandelingetje langs het Canal Nivernais is goed voor lichaam en ziel. |
 |
| Met zijn vijven aan tafel ... of is't vier-en-een-half? |
.
1 opmerking:
Hallo naarstige stappers,
In Petegem is er vandaag "klein wondertje" gebeurd...Jullie hebben er een blog-lezer bij!
Ons ma, bijna 85 jaar, zat deze namiddag voor 't eerst in haar leven aan de computer!!!
We hadden haar al vaak over jullie belevenissen verteld (uiteraard heeft ze daar veel interesse voor!!!!) Maar we hadden haar graag zelf ook laten genieten van jullie verhalen en jullie foto's.
Deze namiddag hebben we haar zover gekregen en is ze meer dan een uur aan 't lezen geweest!!!!! Als dat geen tante is, niewaar?
Beste groeten,
Lieve
Een reactie posten