Een hogere versnelling

Het is de schuld van - of het is dankzij, afhankelijk van hoe je 't bekijkt - Liliane. Liliane is hospitalière in de refuge van La Coquille. Ze heeft gisteren gekookt voor ons, voortreffelijk overigens. Maar dan is ze beginnen vertellen van haar eigen belevenissen als pelgrim op de Camino. Hoe je op een bepaald moment alleen nog leeft in het nu, alleen de geuren, de geluiden en de uitzichten van het moment dringen binnen en alle gedachten aan verleden of toekomst verdwijnen. Je hoofd geraakt op een bepaalde manier leeg en dat doet enorm veel deugd. Het stappen werkt als een mantra en plots is het avond en je beseft alleen maar dat je gestapt hebt doordat je lichaam moe aanvoelt.
Ik wil dat toch ook even proberen. Mieke mag even voor de GPS zorgen, zodat ik niet meer kan kijken hoever het nog is. In ruil neem ik de rugzak even over. En plots heb ik energie over. Alsof er hier binnenin een schakelaar omgedraaid is. Nu ben ik als eerste boven op alle hellingen, nu moet Mieke soms vragen om het tempo wat te milderen. We zouden de etappe wat verlengen, waarvoor we op tijd vertrokken zijn. Maar we zijn om elf uur al op het eindpunt van de dagetappe in Thiviers. Gelukkig is er daar een marktje met streekproducten, zo kunnen we de tijd wat rekken. We kopen er een fles puurnatuur appelsap met kweeperen en een stukje boudin noir. Na een bezoek aan de kerk verdwijnen we weer uit het straatbeeld van Thiviers en volgen opnieuw de geelblauwe pijltjes. Die brengen ons naar een stukje pad dat ons zodanig bekoort, dat we spontaan en uit volle borst beginnen zingen. De Schwung zit er weer in en we besluiten het hotelletje in Négrondes te laten voor wat het is en meteen door te trekken naar Sorges. We weten dat daar een refuge is waar je onaangekondigd kan binnenvallen. De laatste rechte lijn is er wel één van acht kilometer, maar vandaag zijn we echt onkreukbaar. Om half vier staan we voor de refuge en worden er met open armen ontvangen door Marie-Jo. We krijgen op de koop toe nog rondleiding in het prachtig gerestaureerde kerkje...

Markt in Thiviers .... "Voor mij een fles appelsap met kweepeer alstublieft."

Een wondermooi weggetje, precies goed om de moraal super te houden.

In tegenstelling tot voorgaande: de laatste rechte lijn... men noemt die weg hier 'La voie Napoléon'
(aan het einde ervan staat nog steeds ergens zijn fiets verborgen)

De kruisweg in de kerk van Sorges is schitterend.