Onderbreking

Het is middag in Bourges, zoals in de helft van Europa overigens. We wachten op het middagmaal dat we bestelden in 'Le bistro gourmand' aan de Place de la Barre in Bourges. Deze morgen mochten we even wat langer uitslapen, maar om half acht stonden we naast elkaar onze tanden te poetsen. Ineens vroeg Mieke om het witte deel van onze dijen (het niet-gebronzeerde deel dus) met elkaar te vergelijken. Het werd me direct duidelijk waarom ze dat vroeg. Die van mij slaan geel uit. We kunnen het niet meer negeren en besluiten dan maar om morgen een trein terug naar België te nemen. Maar dat houdt nog niet in dat we onze pelgrimage opgeven. Ik herinner me dat de dokter had gezegd dat wanneer het zich voordoet, er mogelijks een ingreep zou moeten gebeuren. Maar dat betekent mijns inziens geenszins het begin van het einde. Alleen zijn we even in het ongewisse hoe lang de gedwongen onderbreking zal duren. Wie weet zitten we binnen een goeie week alweer op een trein naar Bourges. Maar dat is wellicht de meest optimistische piste.
Deze morgen nemen we de bus richting station. We laten onze spullen achter bij de zusters, want vanavond logeren we er opnieuw. Het onweer van deze nacht heeft verkoeling gebracht waardoor het aangenaam slenteren is door de stad. De kathedraal is groots, op het pompeuze af. Vijf portalen, zevenendertig meter hoog in de middenste beuk: je duizelt alleen al als je naar boven kijkt. We vinden echter de ingetogen en mystieke sfeer niet, die ons wel in Troyes en in Vézelay overviel. Misschien doordat onze queeste een onvoorziene wending neemt vandaag, moeilijk om te zeggen.
Na het kathedraalbezoek slenteren we nog wat door de stad en eindigen bij 'Le bistro gourmand'. De vlag dekt wellicht de lading, want zowel de 'Tatin de tomate et pestou' als de 'Soupe de pastèque et melon' waren heel erg lekker. De rest van het menu overkomt ons binnen de kortste keren...

Eén ding wat je niet kan zeggen van Bourges' kathedraal, is dat ze een harmonisch geheel vormt van buitenaf.

Toch zijn de bas-reliëfs in de vijf portieken schitterend. Hier de afbeelding van het laatste oordeel boven het middelste portaal.

Binnen wordt je overweldigd door de enorme hoogte en dito ruimte. Naar boven kijken doet je duizelen.

De magnifieke glasramen zijn soms als stripverhalen avant-la-lettre.