Rugzaktest

Het is heel lang geleden voor mij, maar nu is het terug. Misschien ken je het: dat gevoel van ‘straks is het zover’. Of het nu voor Sinterklaas was, voor het allereerste chirokamp of voor de eerste buitenlandse reis: dat maakt niet veel uit. De laatste keer dat ik het had moet geweest zijn toen we op het punt stonden naar Rwanda te vertrekken. 1983 was dat. Dertig jaren geleden dus. Bijna, want we zijn op 8 november op het vliegtuig gestapt. Intussen ben ik een half leven verder en hetzelfde gevoel is daar terug. Straks is het zover. Straks trekken we de deur achter ons dicht en zijn we ’t gat in. Het gevoel was vandaag sterk, want we zijn voor de eerste keer op stap geweest met onze rugzakken. Wel, eigenlijk voor Mieke was het de tweede keer. Zij had hem woensdag al mee. Die van mij moest nog terug naar de rugzakkenwinkel wegens een constructiefoutje. Dus zijn we donderdag even over en weer gereden naar Lochristi. Vandaag dus het ‘for real’-gevoel. Vanmorgen heeft Mieke alles vakkundig in de rugzakken geschikt en ben ik beginnen experimenteren met alle toeters en bellen die de gloednieuwe rugzak voor me in petto heeft. 12,8 kg los aan de haak. Maar dan zaten de bokes, de appel en de anderhalve literpul water er nog niet in. Die van Mieke 8,2 kg - met dezelfde opmerking. Als laatste de schelp vastmaken en dan … in de auto ermee. De wandeling start ergens in het niemandsland tussen de gemeentjes Hérinnes, Molenbaix en Mont-Saint-Aubert. Al na vijf kilometer wist ik dat wandelen met een stevige rugzak een heel ander verhaal is dan het soortement eendagstoerisme  waarmee  we ons de voorbij weken bezig hielden. We hadden tegelijk gekozen om een paar hellingen in te lassen. Dat hebben de voetjes niet in dank aangenomen, maar we hebben het samen gehaald, die voetjes en ik. Mieke had er blijkbaar wat minder last van, maar voor haar was het al de tweede keer hé. Morgen leg ik de rugzak gedurende 18 kilometer op mijn trekkingkarretje. Eens testen of dat een bevredigender gevoel geeft daar beneden.
En Mister Bobbel ??  Ssstt … hij slaapt!

Op en rond de Mont-Saint-Aubert