NET versus camino

Mannen zijn in wezen strijders, als we freudianen, darwinisten en genderpsychologen mogen geloven. Dit is niet alleen bij onze soort zo, maar ook bij de meeste andere soorten ‘hogere’ wezens, zeg maar vertebraten. De strijd gaat om de aandacht, het vertrouwen en uiteindelijk de ‘toegang’ tot de leden van de andere sekse. Dat is in drie zinnen en met weglating van alle nuances, uitzonderingsgevallen en zin voor fijnbesnaardheid, een samenvatting van wat veel mannen doende houdt. Je zou er nog kunnen aan toevoegen: en als iemand zelf te oud, te krank, te lomp of te lui is om zelf deze strijd aan te gaan, dan schaart hij zich onder het banier van een ‘echte’ strijder en wordt supporter. Hiermee hebben we meteen een verklaring voor het succes van topsport en van de mythische gladiatorengevechten in de Romeinse tijd, annex weddenschappen, supportersrellen en misschien ook wel hooliganisme.

Het zal dus niet echt raar klinken als ik hier een eigen wedstrijdje lanceer: NET tegen camino. (camino is het Spaanse woord voor ‘weg’ en in stricto sensu de weg naar Santiago de Compostella)  Het voelt immers een beetje aan alsof mijn leven de laatste en meer nog de komende weken in het teken staat van deze strijd. De vraag was eerst of we zouden kunnen starten, nu wordt die hoever we geraken. Ik handel, schrijf en spreek steeds alsof we de volledige tocht maken maar ik voel ook wel de aanwezigheid van een klein duiveltje op mijn linkerschouder (daar zit de port-a-cath) dat mezelf tegen de grond houdt en telkens opnieuw in mijn oor fluistert dat ik mij geen illusies moet maken.
Nu, in elk geval mag een voortijdig einde van onze camino niet het gevolg zijn van een gebrek aan voorbereiding. Daarom proberen we zoveel mogelijk te wandelen. Vandaag een nieuw lengterecord: 25 km. We zijn eventjes te voet naar Roeselare geweest om een dag te zeggen aan Heidi, die daar met een standje van haar POM-werk op een West-Vlaamse Europabeurs stond. De wandeling verliep vlotter dan gedacht, ondanks de nogal koude en sterke tegenwind.

Het bushokje bewijst enkel dat we even tegen de wind moesten
schuilen om te eten en NIET dat we op de bus zaten te wachten!

Verder zijn nu ook alle etappes klaar voor de GPS. Hieronder een overzicht. De data zijn enkel richtgevend, want er komen zeker ook rustdagen en etappes die we anders gaan opdelen.  

Alle 94 etappes na elkaar