't Leven is mooi

Een tijdje terug vroeg  iemand mij hoe we het doen om, desondanks Pieters bobbel en mijn werkloos zijn, toch positief te blijven en altijd (allez toch veel) content rond te lopen. Ik was toen een beetje overrompeld door die vraag. Later bleek dat die persoon ook te horen had gekregen dat één of andere ongeneeslijke ziekte zijn deel was geworden. Die vraag bleef in elk geval hangen. Hoe doen wij dat? Een schijnbaar simpele vraag met een schijnbaar eenvoudig antwoord: blijf kijken naar de mooie dingen van het leven. Die gouden regel in de praktijk brengen is echter een ander paar mouwen.

In het begin vallen vele activiteiten stil, toekomstplannen worden opgeborgen. Je concentreert  je op de dagelijkse activiteiten en op de taken (chemo, verzorging, dieet…) die de nieuwe situatie met zich meebrengt.  Maar stilaan komt het verlangen naar boven om weer wat verder te kijken. Nieuwe plannen (een weekend met de kinderen, onze Compostella trip…) durven maken vraagt moed en vertrouwen. Steun van familie en vrienden is hier zeer welkom. Het leven gaat door … voor ons ook, en dus worden feesten, uitstapjes, … gepland.

Door actief bezig te blijven verschuift het hele kankerverhaal naar de achtergrond. Op die manier kunnen we van het leven blijven genieten.

Op 20 maart zijn de werken begonnen voor de bouw van een kleine woning naast ons huis. Dochter Saskia en schoonzoon Christof (mama en papa van Cas) komen in het grote huis wonen en wij gaan in de kleine zorgwoning wonen. Veel vroeger dan verwacht (was gepland voor binnen een jaar of 10) gezien de gezondheidstoestand van Pieter. Toch proberen we ook hier vooral de positieve kanten van het verhaal te zien.

Het mooie weer brengt nieuwe energie en dus is Pieter volop bezig de groentetuin aan te leggen. Spitten, planten, zaaien ... ajuinen, tomaten, patatjes, sla, radijs, peterselie, kolen.... . Het compenseert een beetje het gemis van zijn job. Lesgeven is niet mogelijk als je chemo krijgt maar dat betekent niet dat je geen ander werk kan doen.  Alles op een rustiger tempo weliswaar en op tijd een dutje. Het helpt de moraal hoog te houden.

De zorgeloosheid van Louise, de geboorte van onze kleinzonen Cas en Arne … het is onvoorstelbaar hoe die kleine pagadders het leven kunnen opfleuren en zin geven. Arne, broertje van Louise en neefje van Cas is vorige week maandag geboren. Het leven gaat door... en wij zijn fiere, diepgelukkige grootouders.

Blijven investeren in de toekomst, het positieve in elke situatie trachten te vinden (…” ici Il n’y a pas de problèmes,  il n’y a que des solutions!” … weet je nog wel), bewust omgaan met de beperkingen, openstaan voor het onverwachte, durven een andere weg te gaan, vertrouwen… maar vooral blijven geloven dat alles goed komt. (op welke manier dan ook!)

Drie meters op een rij (Jolien/Arne - Mieke/Cas - Saskia/Louise)         ....        en een opa om de rij af te sluiten