Santiago door beginners: Weinig

Woensdag 4 september werpt zich op als een dag met niet veel om het lijf. Dit is om te beginnen al te merken aan het aantal foto's. Slechts één filmrolletje volgeschoten vandaag, 36 foto's dus voor de mensen uit het digitale tijdperk. Weinig dus, want op een andere dag zijn er dat minstens het dubbele. Ook weinig kilometers vandaag, slechts negentien. Dat zal wellicht niet veel verschillen van de afstand in vogelvlucht tussen beide provinciestadjes, want het tweede deel van de tocht loopt over een oude spoorwegbedding en treinen hebben de gewoonte om nogal rechtdoor te rijden.
Deze nacht was er één van weinig slaap, wat niet favorabel is voor de trek in tochtjes maken. Weinig goesting dus ook al. De oorzaak van het slaapgebrek moet ergens in onderhavige buik te vinden zijn. Wellicht een buisje dat er niet helemaal thuishoort, maar dat onontbeerlijk is voor de goeie gang van gal. Stappen is blijkbaar één van de weinige zaken die een positief effect hebben op die pijn, maar een mens kan toch niet blijven stappen, nietwaar?
Het komt er dus op neer dat ik vandaag niet het aangenaamste gezelschap geweest ben om te gaan wandelen. Sorry, mijn schat, ik maak het je niet altijd makkelijk. Moet weer lukken: ik krijg hier à la minute een facebookberichtje van een lieve collega met volgende boodschap: "... en als het al eens wat minder gaat, denk dan aan Don Bosco, die heeft ook tal van grenzen overschreden..." Twee dagen geleden precies hetzelfde met Mieke, toen zij even een dipje had. 's Avonds kreeg ze een lange mail van een andere lieve collega met heel mooie en troostende woorden, nog voor op de blog was gekomen dat er iets geweest was die dag. Hoe gaat dat toch allemaal hé?
Om in het thema te blijven: de thermometer heeft weinig zin om normale temperaturen aan te geven, hij staat momenteel op 35, maar da's buiten en wij zitten lekker fris in een goed geïsoleerde gîte.
Ik ben zinnens om deze avond eens weinig te eten, zodat mijn maag wat rust heeft bij het inslapen.
In Captieux hebben de kappers weinig speling in hun agenda. De warmte dwingt me om een deel van mijn krulletjes te verwijderen (sorry dochtertjes lief), maar er zijn geen gaatjes meer in hun agenda. Dus uitstel voor eventjes.
Morgen wordt een dag met weinig tijd voor randactiviteiten, er staan immers 35 kilometer op de rol. En dat is véél!

Nog en foto van gisterenavond: de kathedraal van Bazas fel verlicht door de avondzon. Drie voetballende kinderen gebruiken het hoofdportaal als doel. Geen mens die protesteert. Schitterend, toch?