Daarvoor zijn we nog binnengesprongen bij een SFR-kantoor in Reims om orde op zaken te stellen in verband met onze Frans simkaart, want dat was een lijdensweg tot nu toe. Blijkt nu dat het in Frankrijk verplicht is om aparte simkaarten te hebben voor telefoon en voor internet. Hetgeen ik dus wou: een kaartje om mee te bellen en ook op internet te kunnen, blijkt gewoonweg niet mogelijk. Enfin, we hebben dus een tweede kaartje gekocht en vragen straks (of, bij deze) aan Saskia om mijn 'gewone' GSM mee te brengen.
Nu, alle telefoonperikelen ten spijt, ontmoeten we Bart en Michiel toch bij het verlaten van Reims. We zien plots in de verte twee molenwiekende fietsers en dat zijn ze, juist op het moment dat we de allereerste wijngaard tegenkomen. We delen brood, sardientjes en koekjes en trekken samen een zevental kilometer op met de afspraak dat we elkaar morgen aan de brug over de Marne terugzien voor een ietwat deftiger maaltijd.
Algauw zitten we middenin de wijngaarden, passeren we dorpen waarin de Champagnehuizen het straatbeeld vullen en ondervinden we dat het schuimende goedje inderdaad op hellingen gekweekt wordt. Uiteindelijk bereiken we rond vier uur dertig onze dagbestemming: het dorpje Germaine, waar een vriendelijk echtpaar ons onderdak en eten verschaft. het systeem werkt: een telefoonnummer bellen overdag en tegen de avond staat iemand je aan de kerk op te wachten om mee te tronen naar een particuliere woning. Het zal niet elke dag pakken, maar het is een leuike manier van reizen en van kennis met mensen te maken. Didier en Anna zijn eveneens onderwijsmensen, gespreksstof genoeg dus!
 |
| In Reims staat de weg behoorlijk goed aangeduid, maar 2400 km??? |
 |
| Bart en Michiel komen al even loeren waar we ergens tussen de Champagne-wijngaarden aan het stappen zijn |
 |
| De 'Rue Dieu' leidt naar de kerk in Germaine ... hoe simpel kan het zijn! |
1 opmerking:
Even een testje als het lukt.
Een reactie posten