Wie uren, dagen, weken na elkaar op stap gaat, laat al eens zijn gedachten de vrije loop. Dit is wellicht ook één van de elementen die van een pelgrimstocht een 'bevrijdende' ervaring maakt. Vandaag gingen mijn gedachten naar de vele mensen die zo'n grote ondersteuning gaven de voorbije zes-zeven maanden, de maanden van strijd tegen mijn ongenode gast, de maanden van wanhoop die niet altijd zichtbaar was. Ik wou geen namen noemen, maar zou toch nog even een heel hartelijk dankjewel willen sturen naar Karel en Katrien voor hun onvermoeibare en onaflatende stroom van bemoedigingen.
Maar plots wordt zo'n gedachtenstroom dan onderbroken door de realiteit. Dit maal opnieuw door gedrochten als muggen en steekvliegen. Vandaag wandelen we voornamelijk in open veld, maar voor vele kilometers langs een verlaten spoorweg. Op één of andere manier trekt die blijkbaar steekinsecten aan, want zodra we 50 m van de spoorweg afwijken, zijn ze verdwenen. We maken speciaal een omweg van meer dan een kilometer om een stuk spoorweg te ontlopen en de lange broekspijpen aan te ritsen. Stilstaan om dat langs de spoorweg te doen is gelijk hoe geen optie. Onze ledematen zijn intussen ontsierd met voor elk een tiental lelijke bobbels.
Op het eind van de wandeling krijgen we de kan om de jeuk wat te verdrijven in het koele water van een klein kanaaltje dat naar de Aube loopt. We naderen immers de vallei van de Seine en die volgen we de twee volgende dagen stroomopwaarts tot in Troyes. Bart en Nele zorgen vandaag opnieuw voor de catering en dat doen ze met brio!
We zijn vandaag geland bij André en Agnes, een boerenechtpaar met pensioen. Straks eten en in bed, zoals het de boeren betaamt!
|
Wandelen als God in Frankrijk |
|
De bewuste spoorweg ... mooi kader maar geen echte aanrader. |
|
We leren in alle omstandigheden een slaapje mee te pikken. |
|
Deze schoonheid heet in het Engels 'dragonfly', maar die doen wel niemand kwaad |
4 opmerkingen:
Hey, Pieter en Mieke,
Met plezier volg ik jullie route in woord en beeld. Zo mooi...! Dank dat je ons laat meegenieten.
Proficiat met jullie huwelijksverjaardag.
Veel moed toegewenst en heel veel kleine prachtige dingen (waarvan jullie foto's getuigen) om van te genieten.
Liefs,
Christine & Renaat
Hallo Mieke en Pieter
Hier in Waregem is het een echte verslaving geworden ...Voor het nieuws van 19 uur eventjes BLOGGEN. En dan ... Yes ... er is nieuws of oooh nog even wachten. Met heel veel interesse lezen we jullie verhaal van de dag en we genieten van de mooie foto's. Daar ben jij ook een krak in hé Pieter. Op 21 juli verdienen jullie ook een kroon hoor.
Liefs uit Waregem ... we duimen iedere dag harder.
Groetjes
Francis en Rita
Hallo
Dag Mieke en Pieter,
Vanuit Zevekote bij ons moeder Monique waar de blog bijna dagelijks bekeken wordt trouwens...werd het eventjes blozen dat we onze namen vermeld zagen staan...
Dat wij in jullie gedachten opkwamen tijdens jullie tocht, daar worden wij toch efkens stil van hoor !
Immers ons gevoel van medeleven en hopelijk ook wat steun waren en zijn telkens heel erg spontaan in ons opgekomen omdat jullie zoveel moois uitstralen !!
Het is voor ons heel ver-rijkend om te zien hoe het jullie gaat(en hebben er zo'n goed gevoel bij dat jullie beiden dit mogen beleven en nu jullie meer en meer collega-pelgrims ontmoeten, wordt het ongetwijfeld nog zoveel mooier!)
Ook heel leuk om te zien hoe jullie gezelschap krijgen van Nele en Bart en kids ! Heel fijn om hen te zien op de foto)
Wat jammer dat een boer op dat vlak zo weinig vrijheid heeft, want we zouden ongetwijfeld ook wel aanschuiven aan al die gerechten uit de Gaverstraat en in mooi gezelschap, hm,hm..
Fijn om te lezen dat Louise er een nichtje of neefje bij krijgt.
We genieten echt mee van jullie tocht hoor !
Groetjes vanuit Zevekote
Karel en Katrien en tante Monique
Een reactie posten